Etappe 4: Yosemite - Death Valley

Vandaag is de langste rit. Met die gedachte checken we uit de Tenaya Lodge en stappen in de auto. De rit vandaag duurt, volgens de navigatie, 5 uur en 25 minuten. In werkelijkheid duurt de rit langer, omdat de navigatie onbekend is met Furnace Creek: onze volgende bestemming. Het is vroeg en we rijden richting Yosemite, om het park van zuidwest naar het oosten te overbruggen. Een tocht van 2 uur, waarbij geen enkele beer te vinden is. Blijkbaar is het ook voor de beren nog erg vroeg. Rijdend langs de bekende views van de afgelopen dagen is het tijd om gedag te zeggen tegen Yosemite en ons voor te bereiden op een heel ander nationaal park.

Eenmaal de Tioga Pass (en daarmee de uitgang van Yosemite) gepasseerd slaan we rechtsaf Route 395 op richting het zuiden. De weg brengt ons langs Mammoth Lakes en wildernis, als de navi met een voorgestelde stop komt: een Shell Benzinestation. Bij aankomst worden we verwelkomt door een aangename geur en besluiten hier te gaan lunchen: grote broodjes gehaktbal voor Thom en Erik, broodje tonijn voor Ingrid en een hotdog voor Nina. Zittend in het zonnetje bedenken we ons dat het snel voorbij is met deze aangename temperaturen.

Inderdaad, na onze weg te hebben vervolgd over de US 395 en California 136 belanden we op de California 190, de grote snelweg die door Death Valley loopt. Hier begint de lange weg door het Nationale Park richting Furnace Creek. De weg begint met een 'Vista Point', een mooi uitzichtpunt over de zandvlakte in de vallei zelf. Na een paar foto's en toch even voelen aan de temperatuur (het is hier nu 40 graden Celsius), is het tijd om verder te gaan. Het is vanaf dit punt dat de weg steil naar beneden loopt, om een verticale afstand van meer dan een kilometer te overbruggen.

Door de knappe stuurkunsten van onze man-in-charge Erik komen wij veilig naar beneden. Waar Erik zijn ogen goed op de weg houdt, houden wij de buitentemperatuur in de gaten, die geleidelijk oploopt tot 123 graden Fahrenheit (=50 graden Celsius) en dit hoogtepunt bereikt in de vallei. De eerste vallei is snel overbrugd en al snel volgt de klim. Een bord langs de weg waarschuwt voor oververhitting van de auto en geeft aan dat de airco de komende 10 mijl uit moet. Een waarschuwing die wij niet serieus nemen, totdat de temperatuur snel oploopt en wij snel de airco uitzetten. Voor ons betekent dit een tijdelijke oververhitting, maar dit is nog altijd beter dan permanente oververhitting.

Na een kleinere tweede klim en een gelijke tweede daling passeren wij opnieuw het zeeniveau en naderen het laagste punt van Death Valley: Badwater. Badwater is een zoutvlakte gelegen op 86 meter onder de zeespiegel, daarmee is Badwater gelijk het laagste punt in de Verenigde Staten. Niet lang daarna betreden we Furnace Creek, een klein dorp met 2 hotels en andere voorzieningen zoals een benzinestation. Een stop bij dit station betekent tijd voor wat foto's en als Thom om 17:20 dan ook uitstapt probeert hij ondanks de 50 graden Celsius (want zo warm is het nog om 17:20) nog wat foto's te nemen. Hierna is het een korte rit naar de Furnace Creek Ranch, waar wij vol overtuiging naar binnen gaan om in te checken. Echter blijkt dat ons hotel, Furnace Creek Inn, nog 1 mijl verderop is..

Eenmaal aangekomen in het juiste hotel brengen we de spullen naar de kamers en besluit Thom een bergje te beklimmen voor wat foto's, Nina en Erik op bed te gaan liggen en Ingrid zich op te frissen. Om 19:30 is het etenstijd en met een geweldig uitzicht over Badwater en achterliggende bergen gaat de zon onder. Als het eten eenmaal gezakt is is het tijd om in het zwembad (maar met deze temperatuur beter gezegd Spa) te gaan 'afkoelen'. Met een prachtig uitzicht op de sterren en met nog 40 graden op de thermometer is het tijd om de dag af te sluiten, wetend dat er morgen 49 graden in de voorspelling staat.