Etappe 5: Death Valley - Las Vegas

De dag begon vroeg voor Thom. Geheel intentioneel werd hij om 00:30 wakker, omdat de airco er mee ophield. Al snel won de vermoeidheid het van het hittebesef en viel hij na 20 minuten weer in slaap. Om 8:25 worden Nina en Thom wakker gemaakt, omdat zij allebei door de wekker heen zijn geslapen. Geen groot probleem, aangezien vandaag de kortste rit in de planning staat: Death Valley - Las Vegas.

Na een stevig ontbijt in het dorp (het hotel zelf had geen gelegenheid tot ontbijten) is het tijd om weer terug de California 190 op te rijden richting het oosten. Al snel nadert een eerste uitzichtpunt, waar wij dan ook gelijk stoppen. Na een kleine klim (alhoewel dit door de hitte voelt als het beklimmen van een 200 meter hoge berg) komen we boven waar we een mooi uitzicht hebben op gebergte uit zandsteen en kleisteen en een oude Borax mijn. Intussen is het al 48 graden en het flesje water dat we mee hadden uit de auto haalt de terugweg helaas niet.

Onze laatste stop in Death Valley is Dante's View, een hoog uitkijkpunt vanwaar het diepte punt in de VS zichtbaar is. De weg hiernaartoe vereist veel van de motor en de man achter het stuur, waardoor de airco tijdelijk uit moet. Helaas voor de mensen IN de auto is het beter voor de auto. Eenmaal aangekomen bij de top wacht ons een bordje waarop staat: Dust Hazard, met het woord Bee over het woord Dust heen geplakt. Uitgestapt en wel is het duidelijk waarom dit bord hier is geplaatst. Zo snel mogelijk de foto nemen en dan weer de auto in, met dat idee schiet iedereen naar buiten en niet lang daarna weer naar binnen, we zetten koers terug naar de 190.

Rijdend over de California 190 met wederom spectaculaire uitzichten passeren we de uitgang van Death Valley. Vanaf hier is het een lange rit over de snelwegen waar in de wijde omtrek weer geen enkel teken van de bewoonde wereld te vinden is. Het eerste teken van de bewoonde wereld is dan ook het dorp Pahrump (Nevada). Hier besluiten we even te stoppen voor een lunch bij Denny's. Een lekkere lunch later beginnen we aan het laatste stuk richting Vegas.

Rijdend over de Nevada 160 komt, achter de Red Rock Canyon, Las Vegas tevoorschijn. Hoge gebouwen in de middle of nowhere, kenmerkend voor Vegas. Een kwartiertje later slaan we af op de Interstate 15 die ons recht door het hart van Vegas brengt. Rijden over de I-15 betekent een geweldig uitzicht over 'The Strip' en daar kijken we maar al te graag naar. We passeren het ene na het andere themahotel, zoals het Luxor en New York New York, maar kunnen ons hotel niet vinden. Afgeslagen en rijdend over de Las Vegas Boulevard, is dit niets anders. Eenmaal 'The Strip' uitgereden bedenken we ons dat dit niet de goede kant is en keren om, terug richting 'The Strip', om op zoek te gaan naar het hotel. In de verte komt een gebouw opdoemen aan de horizon waarvan de naam eindigt op IAN. Voor ons een indicatie dat we goed zitten.

Aangekomen in het hotel is het een doolhof om naar de kamer te komen. De ene lift in om naar de volgende lift te komen, een fascinerend avontuur. De tweede lift brengt ons naar de 3e verdieping en daar vinden we al snel onze suites. Langs de tijd nemen we niet, want we gaan gelijk het hotel verkennen. The Venetian, het een na grootste hotel ter wereld, heeft meer dan 40 restaurants, een gondelkanaal, het Piazza San Marco en een enorm casino. Kortom, een groot vermaak waar we de rest van de avond aan kwijt waren. Daarmee klaar gingen we naar buiten voor wat nachtfotografie van 'The Strip', waar de dag dan ook mee eindigt.