The early bird catches the worm

Om het maximale uit onze laatste dag te halen moeten we wat vroeger opstaan dan gebruikelijk. Dus schieten de eersten om 6:30 en de laatste om 6:45 in de kleren en maken zich gereed voor de rit richting het park. Iets later dan gepland gaan we richting Yellowstone, waar we al snel binnen zijn en onze koers zetten naar de plekken die de Ranger heeft aanbevolen. Om daar te komen moeten we langs Madison, Norris en Canyon. De reis biedt, door de buitentemperatuur van ongeveer 7 graden Celsius, een geweldig spektakel langs de geisers en hete stromen water, die ’s ochtends extra veel stoom afgeven. Gelukkig loopt dit voorspoedig en komen we nog mooi in de morgenstond aan op onze bestemming: Canyon.

We slaan rechtsaf op de Grand Canyon loop en beginnen aan het traject waar volgens de ranger veel dieren zouden moeten zitten, iets wat we tot nu toe nog niet veel bezichtigd hadden in het park. Eenmaal voorbij de eerste 2 mijlen bebossing begrijpen we waarom hier veel dieren zitten: grote heuvelachtige grasvlakten met genoeg stromend water. Het duurt ook niet lang of we zien in de verte een Bizon in het stof rollen. De informatie die we daar verkrijgen over wat er verderop zit, stelt ons niet teleur en we rijden snel verder. De mensen omschreven de plek vanwaar je dit dier kon zien als “een drukke parkeerplaats met allerlei mensen, zowel op heuvels als de parkeerplaats zelf”. Wij dus snel de auto in, en ja hoor, even later zien we deze plek! Misschien is het al te raden, maar vanaf dit uitzichtpunt zagen we dus werkelijk helemaal niks. We stonden bij de verkeerde parkeerhaven. De mensen hier keken naar vogels..

Even verder rijden dan, wederom komen we op een drukke parkeerhaven en we proberen uit te vogelen waar we naar kijken. Een mevrouw vertelt ons “naar dat open plekje te kijken, en dan omhoog”. Nou, een bruin stipje is alles wat zichtbaar is, zelfs door Thom’s 300mm lens. Dit stipje schijnt een Grizzly te zijn, en als we door de telescoop van een vriendelijke man kijken (die er 2 heeft neergezet voor anderen die de beer willen observeren) zien we daadwerkelijk een Grizzly die van een Bizon-karkas zit te eten. Eindelijk, een beer gezien! Het doel van het vroege opstaan is behaald.

Dan naar de Grand Canyon of the Yellowstone, de attractie die we vandaag zouden kijken. Deze Canyon wordt uitgesneden door de Yellowstone River, tot een huidige diepte van 400 meter. We betreden als eerste de North Rim Road en parkeren de auto in de eerste parkeerhaven. Even snel naar de minst indrukwekkende Upper Yellowstone Falls en dan naar het Lookout point. We moeten even het North Rim Trail (wandelpad) aflopen om vervolgens bij nog een parkeerplaats te komen, waar we ook hadden kunnen parkeren, en gaan naar Lookout punt waar ons een geweldig overzicht van de watervallen krijgen. Dan snel weer terug naar de auto (weer over het wandelpad) waarvandaan we naar de South Rim rijden.

Dan rijden we naar de South Rim. Het verkeer rijdt totaal niet door en uit ervaring weten we dat er dan een dier langs de weg staat. Echter kunnen we helemaal niks zien dat op een dier lijkt langs de weg. Pas in de bocht zien we wat er is: er loopt een bizon op de weg, precies in onze rijrichting. Het duurt even voor we er voorbij zijn en na de nodige foto’s kunnen we naar de South Rim. De eerste stop op de South Rim brengt ons bij een ander viewpoint van de minder indrukwekkende Upper Yellowstone Falls, waarvandaan een pad ons naar Uncle Tom’s Point kan brengen. Thom durft het, vanwege de recente beer-aanvaringen in het gebied, niet aan om er in z’n eentje naartoe te gaan en dus gaan we maar verder naar Artist’s Point. Helaas staat de parkeerplaats bijna vol en besluiten Thom en Ingrid samen naar het punt te lopen, terwijl Nina en Erik in de auto blijven. De wandeling duurt niet lang en al snel zijn we een trapje op, die ons naar een plateau brengt met een fantastisch uitzicht op Yellowstone Canyon en de 100 meter hoge Lower Yellowstone Falls. Aan de andere kant zijn er grote Canyonwanden te zien, met allerlei verschillende kleurtinten. Een prachtig uitzicht.

De Canyon eenmaal gezien zetten we koers naar onze laatste Yellowstone ervaring, want de Ranger liet 2 plekken zien waarop veel dieren zaten. Dus, eenmaal aangekomen in de noordoost hoek van het park wacht ons eenzelfde soort landschap en dus op de eerste heuvel zien we een kleine groep bizons dicht bij de weg staan. Even stoppen en wat foto’s, dan weer verder. Achter de heuvel zien we de rest van de kudde: een enorme hoeveelheid aan bizons staat te grazen of te rollen in het gras/zand. Het houdt hier niet op, want zolang als we rijden zien we ENORME kuddes. Tussendoor zien we ook nog wat andere dieren, zoals herten. Thom zag zelfs een heel ander dier, waarvan hij twijfelt of het een Poema of een Coyote was. Dit is natuurlijk moeilijk te zien door de hoge snelheid van de auto.

De weg door dit dierengebied brengt ons naar de Noordoost uitgang van het park, waar wij niet heen moeten. We keren om en stoppen even in een parkeerhaven om de appelschil op te kunnen bergen en de handen te wassen. Als we dan weer verder rijden draait er een bizon de weg op, die het verkeer de andere kant uit voorgaat. Wederom een heel interessante ontmoeting met een bizon, op deze bizondere laatste dag in Yellowstone.