Etappe 7: Bryce Canyon - Monument Valley

De dag begint met de gebruikelijke ochtendroutine. Iedereen is stipt op tijd klaar en rond 10:00 verlaten we het hotel voor de rit van vandaag. Deze rit zou ons over de Utah-12 naar Route 89 naar de Arizona-98 en vervolgens naar de US-160 en 163 moeten brengen.

Onze rit begint dus over de Utah-12, een scenic highway die wij op de weg naar Bryce Canyon al hebben beschouwd en gefotografeerd. Niet lang daarna slaan we linksaf Route 89 op. Deze route brengt ons door Dixie National Forest vervolgens naar Kanab, een suggestieve tussenstop van het reisbureau. Helaas staan de borden voor de afslagen naar de Sand Dunes zo kort op de daadwerkelijke afslag, dat wij alle 2 de afslagen missen. Vervolgens proberen we het in de Canyon, maar Erik is er niet comfortabel mee om over onverharde weg verder te rijden. Deze omweg levert dus alleen maar extra reistijd op.

Jammer van Kanab, maar we verheugen ons op de volgende stop: Page (Arizona). Page is een stad die vlakbij het stuwmeer Lake Powell ligt, een meer gecreëerd door de Glen Canyondam. Onderweg hiernaartoe over de US-89 rijden we door Grand Staircase-Escalante National Monument. De highway biedt een prachtig uitzicht over dit Monument, maar helaas zijn er geen 'Vista Points' voor dit monument. Toch levert dit een spectaculair zicht over het Colorado Plateau en de rode kenmerkende grondkleur van Utah.

Ons verblijf in Utah duurt niet lang, want een aantal kilometer boven Page nadert de grens met Arizona. Maar die overschrijden wij niet voordat we stoppen op een hooggelegen punt voor wat fotografie van Lake Powell. In de verte woedt er een brandje en in de andere verte vliegen er 2 Chinook helikopters over van de luchtmacht. Terug op de weg zetten we koers voor Page. Niet veel later gaan we de Arizona State Border over, wanneer de tijd weer een uurtje terugspringt. In Page stoppen we bij de Glen Canyondam voor wat foto's en wat informatie over de omgeving van Page. Met die informatie in het achterhoofd is het intussen (in Utah) lunchtijd. Tijd voor een broodje bij de Subway.

Na het broodje informeren we over de Antelope Canyon, waar tours doorheen worden geleid. Helaas zaten de tours vol en moesten we dit overslaan, wat ook achteraf maar goed bleek. Toch maken we wel tijd om een ander punt te bezichtigen: Horseshoe Bend. Een hoefijzervormige bocht in de Colorado Rivier die erg diep uitgesneden is. Eenmaal aangekomen parkeren we de auto en beginnen aan de 2.4 kilometer lange rondwandeling door de woestijn. Waarschuwingen voor extreme hitte nemen we serieus (achteraf wederom een goede beslissing) en droegen 2 grote flessen water. Eenmaal de barre tocht door de zanderige woestijn overleefd (waar Thom nog altijd souvenirs van heeft in zijn sokken), was het uitzicht adembenemend, maar ook wel eng. Snel een foto en dan weer snel terug. De klim terug naar de auto was erg intensief en het duurde in de auto ook een tijdje voor iedereen weer bijgekomen was.

Terug omhoog naar de Arizona-98 om naar het oosten te rijden. Tot aan dit punt blijft navigatie ons goed instrueren. Helaas gaat het vanaf hier mis. Waar wij eigenlijk de US-160 op moesten, reden wij een of andere snelweg op door het Navajo reservaat. Deze grap duurde 60 kilometer en bracht ons weer in Utah, waar de tijd weer versprongen is. Eenmaal aangekomen op onze 'eindbestemming' zien we onze fout in en nu blijkt dat de TomTom (..of Garmin) ons naar de verkeerde plek heeft gebracht. We keren om, terug Arizona in waar de tijd weer een uur verspringt, en zetten koers terug naar de 98. Deze omweg kostte ons een uur extra reistijd waardoor we 17:45 nu als verwachte aankomsttijd hebben.

Eenmaal de juiste weg gevonden ging het laatste uur voorspoedig. De 160 en 163 waren makkelijk te vinden en ook onze Lodge was goed te vinden. Morgen staat een tour door Monument Valley geboekt, daarna een reis van 2,5 uur naar de Grand Canyon. Hier is wellicht de Wifi was slechter, dus moeten de reisverslagen even op zich wachten..